Cukrzyca należy do grupy chorób hormonalnych. Patologia rozwija się w przypadku naruszenia produkcji lub działania na tkankach insuliny - hormonu aparatu wysp trzustki, co przyczynia się do wchłaniania glukozy. Cukier może gromadzić się we krwi (hiperglikemia) i w moczu (glikosuria).
Długie naruszenie usuwania glukozy prowadzi do zaburzenia wszystkich rodzajów metabolizmu. Patologia aparatu wysp często przebiega z różnym pod względem ciężkości przez zaburzenia z innych narządów i systemów. Charakterystyczne są rozbrojenie małych naczyń, siatkówki, nerek i układu nerwowego.
Zazwyczaj cukrzyca ma dość wyraźne odchylenia metabolizmu i jest łatwo zdiagnozowane. Trudniej jest zidentyfikować chorobę w początkowym i przedklinicznym etapie, gdy dolegliwości pacjenta są minimalne lub nieobecne. Wymaga to celowego badania. Identyfikacja choroby we wczesnych stadiach jest ważnym warunkiem skutecznego leczenia i zapobiegania zapobieganiu.
Jeśli chcesz przejść kompleksowe badanie endokrynopatii lub szukasz, gdzie wyleczyć cukrzycę tylko dla profesjonalnych lekarzy. Usługi pacjentów są doświadczonymi endokrynologami i laboratorium z nowoczesnym sprzętem diagnostycznym do badań precyzyjnych.
Główne objawy cukrzycy
Ta choroba charakteryzuje się szeregiem dolegliwości i obiektywnych cech wykrytych w laboratoryjnych testach diagnostycznych. Pierwsze objawy cukrzycy są dość zróżnicowane. Oddzielne objawy lub grupa objawów, które mogą wskazywać na chorobę, obejmują:
- Specyficzne zaburzenia metaboliczne - zmiana masy ciała, pragnienie, zwiększone oddawanie moczu, ciągłe uczucie głodu;
- Ogólne dolegliwości niezadowolone - utrata siły, zmęczenie przy niewielkich obciążeniach, senność, osłabienie mięśni;
- sucha skóra, swędzenie w obszarze narządów płciowych, wokół odbytu;
- Często powtarzające się wrzenia, powolne gojenie się ran;
- bolesne suche usta, uczucie obrzęku błony śluzowej jamy ustnej;
- słaby stan zębów, nieodpowiedni do starzenia się;
- Neuryty o upośledzonej wrażliwości obwodowej;
- zmiana funkcji seksualnych, reprodukcyjnych - utrata przyciągania, niepłodność, narodziny dużych dzieci;
- porażka narządów wizji;
- Skargi z układu sercowo -naczyniowego.
Często objawy nie powodują lęku u pacjenta, a on nie uważa za konieczne skonsultowanie się z lekarzem. Czasami wszelkie objawy choroby są nieobecne, a hiperglikemia występuje tylko przy planowanym badaniu.
Najbardziej charakterystyczną dla patologii aparatu wysp są skargi z metabolicznego:
- Polyuria (szybkie oddawanie moczu). W przypadku hipoinsulinizmu izolacja moczu występuje często w dużych ilościach. Jego dzienne tomy przekraczają 3 litrów. Notowanie dzienne panuje bez bólu.
- Polidipsy (pragnienie). Zwiększone pragnienie wynika z odwodnienia. Ilość pijaka płynnego przekracza 3 litrów. Często pacjenci wolą osłodzone napoje, aby zgasić pragnienie.
- Zmiana wagi. Zmniejszenie masy ciała wynika z utraty płynu, białek, tłuszczów, węglowodanów. Nadmierna waga może poprzedzać chorobę lub przyczynić się do jej rozwoju.
- Polifaga (zwiększony apetyt). Preferuje się słodkie potrawy bogate w węglowodany. W początkowym etapie choroby głód częściej objawia się w postaci bolesnych napadów.
Jeśli w szpitalu dla diabetyków lub centrum diagnostycznego znajdują się znaki patologiczne do celowego badania.
Czynniki wpływające na rozwój cukrzycy
W mechanizmach rozwoju cukrzycy wyróżnia się dwa kluczowe punkty, na podstawie których choroba jest podzielona na typy:
- Niska produkcja insuliny komórek śródsektorowych trzustki.
- Naruszenie zdolności hormonu do działania na ciele, odporność komórek do insuliny.
W przypadku niewystarczających produktów insuliny rozwija się cukrzyca typu 1. Opiera się na postępowym zniszczeniu wysp Langerganes (wewnątrzregionalne komórki trzustki). Dzieje się tak z powodu procesów autoimmunologicznych w organizmie - przeciwciała do insuliny, struktur komórek wydzielniczych i enzymów.
Prowokujące czynniki w rozwoju zaburzeń autoimmunologicznych mogą służyć:
- infekcje wirusowe;
- naruszenie odżywiania podczas ciąży, podczas karmienia;
- niekorzystna sytuacja środowiskowa;
- Działanie stresowe.
Cukrzyca typu 1 jest częściej diagnozowana u młodych ludzi. Pierwsze objawy patologii występują, gdy śmierć komórek regionalnych osiąga ponad 80%. Choroba przebiega z wysokim ryzykiem powikłań, wszystkie rodzaje metabolizmu znacznie cierpią.
Cukrzyca typu 2 występuje z odpornością na receptory tkankowe do działania insuliny. W tym przypadku hormon jest odtwarzany w normalnych lub nieznacznie zmniejszonych ilościach. Mechanizm takich naruszeń wiąże się z początkowo gorszą strukturą insulinową (dziedziczną predyspozycją) lub nabytych zmian, w wyniku których naruszono transmisję sygnału z receptorów do struktur wewnętrznych komórki.
Sprowokować rozwój choroby typu 2 może:
- niewłaściwa dieta żywieniowa, przejadanie się;
- Siedzący tryb życia;
- nadciśnienie;
- nadużywanie alkoholu;
- zmiany związane z wiekiem;
- otyłość;
- Niekontrolowane leki.
Diagnostyczne metody diagnostyczne
Według statystyk około 2, 5% populacji na całym świecie cierpi na cukrzycę. Liczba osób z utajonym kursem lub predysponowanym do choroby jest znacznie większa. Zidentyfikowana hiperglikemia pozwala zapobiec poważnym powikłaniom.
Główną metodą diagnozowania zaburzenia są testy laboratoryjne. Najbardziej niezawodnym oznaką upośledzonego metabolizmu jest wzrost cukru we krwi na pusty żołądek o więcej niż 6, 1 mmol/l i 2 godziny po posiłku - ponad 11, 1 mmol/l. Przy wątpliwych wynikach stosuje się test glukosotolerancyjny.
Zaleca się zbadanie poziomu cukru we krwi w wieku poniżej 45 lat co najmniej co 3 lata. Co roku konieczne jest badanie przesiewowe dla osób zagrożonych:
- otyłość;
- Wiek po 45 latach;
- dziedziczne predyspozycje;
- Zwiększony glukoza, cholesterol, trójglicerydy.
Pacjenci z grupy ryzyka i z już zidentyfikowaną chorobą potrzebują dokładniejszego badania metodami laboratoryjnymi i instrumentalnymi. Sprzęt w ośrodkach lub klinikach w leczeniu cukrzycy jest zgodny ze światowymi standardami diagnostycznymi.
Nowoczesne kliniki oferują różne programy leczenia cukrzycy mające na celu identyfikację zaburzeń metabolicznych i powikłań we wczesnych etapach. Obejmują:
- Biochemiczne badanie krwi (wszystkie niezbędne wskaźniki - glukoza, widmo lipidowe, białko, transaminaza, potas, mocz, kreatynina, kwas moczowy, wapń);
- Kliniczne badanie krwi;
- Analiza moczu;
- kontrola okulisty;
- Skanowanie dupleksu głównych tętnic głowy;
- Konsultacje z endokrynologiem.
Szczególne znaczenie ma badanie poziomu hemoglobiny glikowanej we krwi w celu długoterminowej kontroli glukozy (ostatnie 2-3 miesiące) i jakości jakości terapii. Test jest uwzględniony w standardzie specjalistycznej opieki i powinien być prowadzony dla wszystkich pacjentów z cukrzycą co 3 miesiące.
Metodologia określenia tego wskaźnika wymaga wysokiej jakości sprzętu i interpretacji danych. W centrum leczenia cukrzycy nowoczesny sprzęt laboratorium pozwala monitorować wyniki z dużą dokładnością, bez potrzeby ponownej analizy. Usługi pacjentów to doświadczonych specjalistów, szeroki profil zdolności diagnostycznych, najnowsze technologie badań i leczenia.
Metody leczenia cukrzycy
Nie ma żadnych skutecznych sposobów na całkowite wyleczenie. Najczęściej leczenie cukrzycy jest redukowane do osiągnięcia stabilnych wskaźników poziomu glukozy we krwi, zapobiegania późnym powikłaniom i normalizacji spektrum krwi lipidowej i poziomu ciśnienia krwi.
Wszyscy pacjenci muszą przestrzegać diety. Zaleca się ograniczenie szybkich węglowodanów, zrównoważenie stosunku białka (20%), tłuszczów (20%) i węglowodanów (60%). Zawartość kalorii w żywności musi odpowiadać aktywności fizycznej. W łagodnych przypadkach możliwe jest osiągnięcie rekompensaty za patologię przy użyciu jednej diety.
Wszyscy pacjenci są przeszkoleni w zakresie samookaleczenia. Poziom cukru we krwi naczyń włosowatych zależy od samego pacjenta za pomocą przenośnych glukometrów. Długoterminowe monitorowanie wskaźników i skuteczność terapii jest kontrolowane przez endokrynologa.
Leczenie lekami obejmuje przyjmowanie środków do doustnych cukru i terapię insulinową. Wskazania do terapii zastępczej insuliną:
- wszyscy pacjenci z cukrzycą typu 1;
- Nieefektywność innych rodzajów leczenia;
- oznaki dekompensacji zaburzeń metabolicznych;
- Ketoacidoza;
- nietolerancja do doustnych środków z cukrem;
- Zdalne trzustka.
Kryteria odszkodowania za zaburzenia metaboliczne:
- Poziom hemoglobiny glikowanej jest mniejszy niż 7%.
- Glukoza krwi na pustym żołądku niż 5, 0-6, 5 mmol/l.
- Glukoza we krwi po 2 godzinach po odżywianiu niż 8-10 mmol/L.
- Glukoza we krwi przed pójściem spać - mniej niż 7, 5 mmol/l.
- Cholesterol krwi - mniej niż 4, 8 mmol/l.
- Trójglicerydy bez 1, 7-1, 8 mmol/l.
- Ciśnienie tętnicze - mniej niż 130/80 mm Hg. filar.
Ważnym warunkiem odpowiedniej kontroli nad chorobą jest wybór doświadczonego specjalisty. Jeśli chcesz przejść badanie lub leczenie cukrzycy w szpitalu, starannie wybierz kliniki oferujące jakość i profesjonalne usługi.